Dende a Casa do Mitreo, a través dun longo corredor flanqueado por cipreses, chega-se a un espazo aberto no que se mostran os diferentes tipos de ritos funerarios e as variadas formas que tiveron os emeritenses de recordar aos seus mortos ao longo da historia.
Ao fondo, nunha pequena vaga, erguense dous edificios de pequenas proporcións e que, orixinalmente, estaban desprovistos de cuberta.
Nestes edificios depositáronse as urnas cinerarias de dúas familias, a dos Voconios e a dos Julios. A tumba dos Voconios é de planta cadrada e a dos Julios trapezoidal, cun espazo triangular engadido, todo el realizado a base de sillares ben cortados. Ambas tumbas están executadas con paramentos de pedra ben recortada (opus incertum), indo as xuntas selladas cun encintado de morteiro. Os dous edificios estaban rematados por merlóns.
Este conxunto funerario é do século I d.C.