Tobarra considérase a Cuna do Tambor polas súas tamboradas da Semana Santa, declarada Festa de Interese Turístico Nacional en 1988, e que se mostra no Museo do Tambor, antiga Igrexa da Purísima do S. XVII. O acto máis importante é a Bendición do Venres Santo no Calvario.

As primeiras referencias a Tobarra remóntanse a textos árabes. Na descrición do itinerario de Cartaxena a Toledo por Al-Udri a mediados do século XI, Tubarra aparece entre Medina-Iyyu(h) (Minateda) e Sintiyala (Chinchilla). Tras a conquista do Reino de Murcia pola Coroa de Castela e o seu reparto en 1244, o Concello de Alcaraz recibiu o castelo e termo de Tobarra, que ampliou coa compra en 1268 do poboado e castelo hispanomusulmáns do Castellar de Sierra.

Nos séculos S. XIV e XV, foi vila do Señorío de Villena. En tempos de don Juan Manuel - segundo a relación enviada a Felipe II en 1575 - tornouse a edificar e poboar como de presente o está - en 1310, porque - foi queimada polos moros (granadinos) e cativos os veciños…despois do cal sendo reedificada pareceu ter sido de Sancho Ximénez e de Lanclares”

“O pobo – foi descrito en 1916 por Pedro A. Hernández - anel xigante de casas que rodea un outeiro pelado na cuxa cima se ven – hoxe, as ruínas da ermida de Santa Bárbara e a Torre do Reloxo da Vila - anel poboado que ten por xema a Igrexa parroquial coa súa torre esbelta e rochosa…