O santuario de Santa Marina é un dos lugares máis visitados do concello de Pratdip, non só por turistas, senón tamén polos habitantes da comarca. Está formado por un conxunto de cinco edificacións entre as cales destaca a ermida, cun interior interesante. Aínda quedan restos do balneario que se construíu a comezos do século XX e tamén hai unha zona de lecer xunto á fonte de Santa Marina.

O conxunto arquitectónico do santuario de Santa Marina, declarado Ben Cultural de Interese Local, está formado actualmente por cinco edificios: a ermida, a casa da Fonte, a casa dos ermitaños, a casa Gran e o antigo balneario. Santa Marina é obxecto de devoción tanto para os habitantes de Pratdip como para o resto dos pobos da comarca. Tanto é así que xa desde comezos do século XVII organizábanse romarías e encontros o 18 de xullo, día de Santa Marina.

A mediados do século XIV, xa existía a partida de Santa Marina e, por conseguinte, había algún tipo de edificación na zona. Foi cara ao ano 1500 cando a familia do Mas d'en Sabaté deu parte das terras que actualmente conforman o patrimonio da ermida e comezouse a construír o templo, ao que se engadiron no século XVIII a casa da Fonte e a casa dos ermitaños. En 1917 fixéronse un balneario de luxo que non funcionou e pechou cara a 1940.

Ao longo da súa historia, a ermida tivo tres retablos: un renacentista do 1602, outro barroco colocado en 1730 e destruído durante a Guerra Civil, e finalmente o actual instalado en 2002. Xunto ao santuario atopamos a fonte de Santa Marina, bastante concorrida pola súa auga fresca e propiedades curativas e a súa área de lecer.