A Cova da Araña (entre o 9000 e o 1400 a.C.) pertence á Arte Rupestre Levantino e foi declarada pola Unesco en 1998 Patrimonio da Humanidade. Contén unha das representacións máis famosas en todo o mundo, a colleita do mel.

A Cova da Araña posúe unha das escenas máis importantes do arte rupestre levantino, a colleita do mel. Non só podemos ver esta pintura tan característica, xa que nesta cova atopamos dous abrigos repletos destas, onde poderemos observar distintas escenas de caza e animais. Todo iso pódese visitar con guía reservando previamente no Ecomuseo de Bicorp.

As covas foron descubertas a comezos do século XX no ano 1920 por J. Poch e estudadas ese mesmo ano por Eduardo Hernández Pacheco. O seu completo estudo foi publicado no ano 1924 nas memorias da Comisión de Investigacións Paleontolóxicas e Prehistóricas do Museo de Ciencias Naturais de Madrid.

Son dúas as oquedades que conteñen as pinturas rupestres, aínda que a maior queda dividida en dúas partes (Cova 1 e Cova 2) e a outra é descrita como Cova 3. Na Cova 1 distínguense un arqueiro e un veado á esquerda, un corzo á dereita e entre ambos arqueiros outra figura humana. Na Cova 2 (a maior e con maior número de pinturas) pódese admirar a famosa escena da colleita do mel, na que se aprecia unha muller colgando de unhas cordas e cunha cesta ás costas, introduce un brazo no interior dunha colmea, mentres as abellas revolotean ao redor. E na cova número 3 sobresaí un gran touro, así como varias cabras.