Het Romeinse amfitheater, vandaag begraven onder ongeveer drie meter grond, werd gebouwd buiten de muren in de 1e of 2e eeuw na Christus. Het had een elliptische vorm en aan de buitenkant twee boven elkaar geplaatste rijen van vijfenvijftig bogen op pilaren die de cavea ondersteunden, die op zijn beurt bestond uit twintig treden en plaats bood aan tienduizend toeschouwers. [+ info]

Het Romeinse amfitheater, vandaag begraven onder ongeveer drie meter grond, werd gebouwd buiten de muren in de 1e of 2e eeuw na Christus. Het had een elliptische vorm en aan de buitenkant twee boven elkaar geplaatste rijen van vijfenvijftig bogen op pilaren die de cavea ondersteunden, die op zijn beurt bestond uit twintig treden en plaats bood aan tienduizend toeschouwers.

Het gebouw, dat in verval raakte tijdens de barbaarse invasies, werd eeuwenlang een soort steengroeve voor bouwmaterialen: niet toevallig stond het tijdens de middeleeuwen bekend als de "grotten". In het bijzonder werd het ontdaan van de volledige bekleding en alle zuilen. Vervolgens begonnen er op de overgebleven ruïnes huizen en constructies te worden gebouwd die, gebruikmakend van de resterende structuren van het amfitheater, perfect de vorm behielden.

Het huidige prachtige plein, uniek in zijn soort, werd gerealiseerd door de architect Nottolini (vanaf 1830) die enkele gebouwen in het midden liet slopen en daaromheen de straat genaamd de Via dell'Anfiteatro creëerde.