A construción do Palazzo Pfanner data do 1660. Foron os Moriconi, membros do patriciado mercantil lucchese, os que encargaron a súa edificación. Afectados polo fracaso económico, os Moriconi vironse obrigados en 1680 a vender o edificio aos Controni, tamén mercadores de seda que ascenderon á nobreza. [+ info]

A construción do Palazzo Pfanner data do 1660. Foron os Moriconi, membros do patriciado mercantil lucchese, os que encargaron a súa edificación. Afectados polo fracaso económico, os Moriconi vironse obrigados en 1680 a vender o edificio aos Controni, tamén mercadores de seda que ascenderon á nobreza.

Os Controni dedicáronse á ampliación do edificio: ao redor de 1686 supervisaron os traballos para a realización da monumental escalinata, presumiblemente deseñada polo arquitecto lucchese Domenico Martinelli, activo sobre todo nas capitais europeas de Viena e Praga; a principios do século XVIII, probablemente encargaron a Filippo Juvarra a requalificación do xardín traseiro; e tamén nese período encargaron a pintores 'quadraturisti' locais a decoración dos frescos da escalinata e dos interiores da residencia nobre.

A historia da familia Pfanner entrelázase coa secular historia do Palazzo cara a metade do século XIX. Foi de feito Felix Pfanner, cervexeiro natural de Hörbranz (Austria), pero de familia bávara, quen adquiriu progresivamente a estrutura completa despois de instalar alí, a partir de 1846, a súa cervecería, unha das primeiras en Italia. A histórica Birreria Pfanner, agradable lugar de produción e servizo situado entre o xardín e as adegas do Palazzo, pechou en 1929. O Palazzo segue a ser propiedade da familia Pfanner, que, a partir de 1995, emprendeu unha ambiciosa obra de posta en valor promovendo a súa restauración e apertura aos visitantes.

Coas súas prantas herbáceas, as floracións ornamentais, as árbores de gran tamaño e as conqueiros que acompañan a monumental serie de estatuas do século XVIII que representan as divindades do Olimpo grego e as Catro Estacións, o xardín do Palazzo Pfanner, ben visible desde as dúas diferentes perspectivas das Murallas urbanas e da escalinata, representa un valioso exemplo de xardín barroco situado no corazón da Lucca medieval. A piscina octogonal situada na intersección das dúas avenidas centrais e a elegante limoeiro ao norte, adornan un espazo verde que a finais do século XIX, na plena Belle Époque, serviu de marco para a Birreria Pfanner e, máis recentemente, en 1996, foi elixido como localización para a película 'Retrato de señora', protagonizada por Nicole Kidman e John Malkovich.

A monumental escalinata, inmortalizada na célebre película de Monicelli 'Il Marchese del Grillo' (1981), conduce á residencia nobre composta por un amplo salón decorado por Pietro Paolo Scorsini a principios do século XVIII, por salas laterais ricamente amobladas, por un cuarto onde tivo lugar o idilio, en 1692, entre o príncipe Federico de Dinamarca e a nobre lucchese Maria Maddalena Trenta, e por unha cociña histórica.

A residencia alberga unha exposición permanente de instrumentos médico-cirúrxicos de finais do século XIX pertencentes a Pietro Pfanner, destacado médico, filántropo e alcalde de Lucca de 1920 a 1922.